Eerste dag in Campinas en Hortolandia

5 september 2019 - Hortolândia, Brazilië

Na een uurtje rijden wordt de weg opeens een tolweg, dus betalen........ met de creditcard, maar ze innen alleen cash. Maar we hebben helemaal nog geen Braziliaans geld! Geen probleem, we krijgen gewoon een soort rekening mee die we binnen vijf dagen per bankoverschrijving of als we er op de terugweg langskomen kunnen betalen. We gaan onderweg maar niet meer koffiedrinken, omdat we anders wel erg laat bij tante Ines aankomen. 

In de auto Onderweg in de auto

Om elf uur staan we voor haar huis. Niet thuis...... en later blijkt waarom..... we staan bij het verkeerde huis. We besluiten om maar direct naar het hotel te gaan. We checken in om twaalf uur en men vraagt zich af waarom we toch een kamer hebben met drie bedden terwijl we met z'n tweeen zijn. Ja, wij houden van een beetje ruimte om ons heen. Deze kamer is nl. bijna dubbel zo groot als een standaard kamer.

 Bureau Business ParkDriepersoons kamer hotel Business Park Zwembad Business

 Nadat we ons een beetje hebben geïnstalleerd gaan we lunchen. In Brazilie is de lunch de belangrijkste maaltijd van de dag. We eten dus omelet, patat, salade, kip, rijst enzo. Maar ook 's avonds zou je dit nog eens kunnen eten. Na de lunch bekijken we even het zwembad en houden we een siësta. We hebben afgesproken dat we om vijf uur bij tante Ines zullen zijn. Om iets na vijven worden we hartelijk ontvangen door de familie. Echte Braziliaans omhelzingen van tante Ines en nicht Debora en de man van nicht Denise. Ook de drie kinderen van Denise zijn er....... Denise blijkt naast tante Ines te wonen. Debora woont dichtbij vliegveld Viracopos, de luchthaven van Campinas.

Knuffelen IMG_0010 IMG_0016 IMG_0012

We bekijken en nemen foto's, proberen zo goed mogelijk met elkaar te communiceren in het Portugees en drinken lekker sterke Braziliaanse koffie. Nicht Denise is om half acht klaar met haar werk in het Santa Teresa ziekenhuis. We besluiten om nog even te blijven om ook haar te ontmoeten. Opnieuw omhelzingen en vreugde.

IMG_0011 Paulo en Denise

We eten nog door tante Ines klaargemaakte knoflookrijst met gebakken kip en een soort linzen. Echt lekker! Om tien uur gaan we naar het hotel en praten nog wat, schrijven het (vorige) verhaal van de dag en en gaan slapen. Heerlijk lekker rustig slaaaapen.....geeuw..... 

Primeiro dia em Campinas e Hortolândia

Após uma hora de carro, a estrada repentinamente se torna uma estrada com pedágio; portanto, pague ........ com o cartão de crédito, mas eles só recebem dinheiro. Mas ainda não temos dinheiro brasileiro! Não há problema, apenas recebemos um tipo de fatura que podemos pagar em cinco dias por transferência bancária ou quando podemos pagá-la no caminho de volta. Nós vamos para a estrada, mas não tomamos mais café, porque, caso contrário, chegamos muito tarde à tia Inês.

Às onze estamos em frente à casa dela. Não em casa ...... e mais tarde parece por que ..... estamos na casa errada. Decidimos ir diretamente para o hotel. Fazemos o check-in ao meio-dia e nos perguntamos por que ainda temos um quarto com três camas enquanto nós dois estamos. Sim, gostamos de um pouco de espaço ao nosso redor. Este quarto é quase o dobro do tamanho de um quarto padrão.

Depois de nos instalarmos um pouco, almoçaremos. No Brasil, o almoço é a refeição mais importante do dia. Então, comemos omelete, batata frita, salada, frango, arroz e assim por diante. Mas você também pode comer isso novamente à noite. Após o almoço, vamos dar uma olhada na piscina e fazer uma sesta. Concordamos que estaremos com tia Ines às cinco horas. Logo depois das cinco horas, somos calorosamente recebidos pela família. Abraços reais brasileiros da tia Inês e da sobrinha Debora e do marido da sobrinha Denise. Os três filhos de Denise também estão lá ....... Denise parece morar ao lado de tia Ines. Debora vive perto do aeroporto de Viracopos, aeroporto de Campinas.

Vemos e tiramos fotos, tentamos nos comunicar o melhor possível em português e bebemos um bom café brasileiro forte. A sobrinha Denise terminou seu trabalho no hospital de Santa Teresa às sete e meia. Decidimos ficar um tempo para conhecê-la. Mais uma vez abraços e alegria.

Ainda comemos arroz de alho com frango frito e uma espécie de lentilha preparada pela tia Inês. Muito gostoso! Às dez horas, vamos ao hotel e conversamos um pouco, escrevemos a história (anterior) do dia e dormimos. Macacos adormecidos maravilhosamente agradáveis ​​e tranquilos ... bocejando .....