Een dag van herinneringen

We zijn allebei al vroeg wakker....... Is het omdat we een dag van herinneringen uit Paulo's jeugd gaan meemaken? Paulo zal o.a. zometeen zijn nichten Fabiana en Mara na bijna dertig jaar weer gaan ontmoeten, het huis gaan zien waar hij in zijn jeugd heeft gewoond, de begraafplaats van o.a. zijn moeder bezoeken....... Maar voordat dit alles gaat plaatsvinden gaan we eerst maar eens ontbijten.

Mara en Fabiana zijn wat later dan afgesproken. Fabiana heeft deze nacht zes uur met de bus gereisd vanaf haar woonplaats Marilla om Paulo te gaan ontmoeten. Mara is haar vanaf Hortolandia gaan ophalen bij het busstation in Campinas en is vervolgens in een file terechtgekomen. Ze moeten als ze thuiskomen uiteraard eerst nog ontbijten voordat ze deze dag met ons op pad gaan.  Om elf uur zijn ze dan bij ons hotel. Paulo wordt weer op Braziliaanse en emotionele wijze omhelsd. Bijna dertig jaar lang elkaar niet meer gezien ...... 

De rit naar het ouderlijk huis duurt zeker drie kwartier. Als we er vlak bij zijn zie ik al snel de bekende plaatsen waar ik dertien jaar met Douglas heb gelopen om zijn roots te gaan zoeken. Bij het huis komen de herinneringen van zowel Paulo als Fabiana weer boven en komen de verhalen los. Een trap van een paard is wel heel heftig geweest, want Paulo heeft daarbij zijn arm op twee plaatsen gebroken en de tanden uit zijn mond..... en ook Edson, de broer van Mara en Fabiana was gewond. 

We rijden even door naar Vera Nilce Gonsalves, een vrouw verderop in de buurt, die veel met de familie van Paulo te maken heeft gehad. Ze vertelt nu ook dat ze het ongeluk met het paard heeft gezien en meegemaakt. Ze weet nog van de ontmoeting met Douglas dertien jaar geleden en zegt dat ze er nog vaak aan heeft teruggedacht.

Inmiddels is het al half twee en we besluiten eerst maar te gaan lunchen. Om half drie nemen we afscheid van Mara, die om drie uur moet gaan werken. Samen met Fabiana gaan we naar de begraafplaats Cemeterio Parque Ns. Conceicao. Voor de stijlvolle ingang staat een prachtig standbeeld. 

We gaan eerst langs de administratie om te vragen waar moeder Elisabeth, de moeder van Paulo, Gisele en Douglas, begraven lag. Ook de moeder van Fabiana en Mara lag hier begraven en Edson, de broer van Fabiana en Mara, die op achttienjarige leeftijd is omgekomen. In feite ligt niemand van hen hier meer. In Campinas is het gebruikelijk om graven na drie jaar al te ruimen. De plaats van Edson is nog bekend en Paulo besluit om het Mariabeeldje voor zijn moeder op deze plaats neer te zetten. Het is een aangrijpend moment, zowel voor Paulo als Fabiana. 

Hierna gaan we door naar het kindertehuis waar Paulo samen met Gisele en Douglas een jaar heeft gewoond. We bekijken de spelomgeving en zien o.a de bekende autobus en de schommels zoals we ook op een van de eerste foto's uit 1990 zagen. 

Als we genoeg hebben gezien rijden we vanuit Campinas Norte helemaal naar tante Ines in het zuiden van Campinas, naar de wijk Campina Grande. We drinken koffie, praten veel met behulp van Google Translate en om negen uur eten we nog rijst met kip, aaardappelen, bloemkool en bonen.

Ook de kinderen van Denise zijn nog volop in de running en zijn inmiddels leergierig aan de slag met woordjes en zinnetjes in het Nederlands en Engels. 

Um dia de memórias

Nós dois estamos acordados cedo ....... É porque vamos experimentar um dia de memórias da infância de Paulo? Depois de quase 30 anos, Paulo encontrará seus primos Fabiana e Mara novamente, verá a casa onde ele morava na juventude, visitará o cemitério de sua mãe, entre outros ....... Mas antes que tudo isso aconteça primeiro tomamos café da manhã.

Mara e Fabiana são um pouco mais tarde do que o combinado. Fabiana viajou de ônibus por seis horas nesta noite de sua cidade natal, Marilla, para conhecer Paulo. Mara a pegou na Hortolândia na rodoviária de Campinas e acabou em um engarrafamento. Quando eles chegam em casa, é claro que devem tomar café da manhã antes de partirem conosco hoje. Eles estarão no nosso hotel às onze horas. Paulo é abraçado de maneira brasileira e emocional. Quase não se vêem há quase trinta anos ......

A viagem para a casa dos pais leva pelo menos 45 minutos. Quando chegamos perto, vejo rapidamente os lugares famosos onde andei com Douglas por treze anos para encontrar suas raízes. Na casa, as lembranças de Paulo e Fabiana voltam e as histórias se revelam. O chute de um cavalo foi muito intenso, porque Paulo quebrou o braço em dois lugares e os dentes da boca ..... e Edson, irmão de Mara e Fabiana, ficou ferido.

Dirigimos até Vera Nilce Gonsalves, uma mulher próxima, que teve muito a ver com a família Paulo. Agora ela também conta que viu e experimentou o acidente de cavalo. Ela se lembra da reunião com Douglas há treze anos e diz que sempre pensou nisso.

Já é uma e meia e decidimos almoçar primeiro. Às duas e meia, nos despedimos de Mara, que precisa ir trabalhar às três. Juntamente com Fabiana, vamos ao cemitério Parque Ns. Conceição. Há uma bela estátua em frente à elegante entrada.

Primeiro, passamos pelo governo para perguntar onde a mãe Elisabeth, mãe de Paulo, Gisele e Douglas, foi enterrada. A mãe de Fabiana e Mara também foi enterrada aqui e Edson, irmão de Fabiana e Mara, que morreu aos dezoito anos. De fato, nenhum deles está mais aqui. Em Campinas, é comum limpar túmulos após três anos. O lugar de Edson ainda é conhecido e Paulo decide colocar a estátua de Maria para sua mãe neste lugar. É um momento emocionante para Paulo e Fabiana.

Depois disso, continuamos no lar infantil onde Paulo morou com Gisele e Douglas por um ano. Observamos o ambiente do jogo e vemos, entre outras coisas, o conhecido ônibus e os balanços, como também vimos em uma das primeiras fotos de 1990.

Quando vimos o suficiente, dirigimos de Campinas Norte até tia Ines, no sul de Campinas, até o distrito de Campina Grande. Tomamos café, conversamos muito com a ajuda do Google Translate e, às nove, ainda comemos arroz com frango, batata, couve-flor e feijão. Os filhos de Denise também continuam na corrida e agora estão ansiosos para aprender com palavras e frases em holandês e inglês.